ترفندهای سیاسیون و لیست‌بندهای حرفه‌ای برای دلسرد شدن و کنار کشیدن نامزدهای جوان

1. وانمود میکنند تنها مرجع تشخیص، آنها هستند و همگان باید منتظر صحنه گردانی آنها و تعیین تکلیف لیست آنها باشند‌. هیچ ابتکار عمل دیگری را برنمی‌تابند و از همان ابتدا سرکوب می‌کنند.
2. به جوانان تازه به میدان آمده، با قاطعیت القا می‌کنند که شما رایی ندارید و باید لابی کنید که در لیست بروید. بدین ترتیب، آنها را ماه‌ها منتظر و مستاصل نگه می‌دارند تا نکند خودشان را مستقل معرفی و تبلیغ نمایند. دست آخر هم می‌گویند متاسفانه رای نداشتید و لذا در لیست قرار نگرفتید!
3. دوگانه ابلهانه‌ی “صالح مقبول یا اصلح نامقبول؟” را سر زبان‌ها می‌اندازند. در حالی که هیییچ ردپایی از این دوگانه‌ی ضد انقلابی، در منویات امام و رهبری نمی‌توانند نشان دهند.
4. به جوانانی که کمی سرسختی در مبارزه انتخاباتی از خود نشان دهند، قول فرماندار شدن یا بخشدار شدن می‌دهند و می‌گویند شما به درد حوزه اجرا می‌خورید و فعلا بروید رزومه جمع کنید.
5. به نامزدهای جوانی که تا آخر در صحنه باقی مانده و کنار نکشیده‌اند، انگ وحدت‌شکن و خودرای و حرف گوش نکن می‌زنند و بعدش هم آنها را بایکوت می‌کنند و با استیلایی که بر ادارات و سازمان‌های منطقه دارند، مراقبت می‌کنند که مبادا نقشی به این افراد داده شود تا جای پای خود را برای دوره‌های بعدی باز کنند.

و بدین ترتیب، گفتمان انقلاب، مغلوبه می‌شود و “میزان رای ملت است” تبدیل می‌شود به: “میزان، حضور در لیست است”!